Met twee tienerdochters in een tiny house wonen, hoe doe je dat?
Maud Bouwens woonde jarenlang met haar man Graat en dochters Dante en Linde in een ruime eengezinswoning in Limburg. Het huis was comfortabel, maar had ook een keerzijde: een hypotheek, veel onderhoud en een overdaad aan spullen. Dus hakte het gezin ruim vier jaar geleden de knoop door om tiny te gaan wonen. Maud vertelt openhartig over de voor- én nadelen van hun keuze.
“Ons grote huis was verbouwd, alles was tiptop in orde en van alle gemakken voorzien. Maar het voelde niet meer prettig: al die spullen, al die ruimte, al dat onderhoud. Daar ging zoveel energie naar toe”, steekt Maud van wal tijdens ons videogesprek. Achter haar vang ik een glimp op van de trap die leidt naar het slaapvertrek van het echtpaar, zoals bij de meeste tiny houses gesitueerd in een loft. Via een dakvenster valt zonlicht naar binnen. Het weerkaatst op een witte muur die gedecoreerd is met een paar – kleine – plantjes. Veel ruimte voor overbodige spullen is er in een tiny house immers niet.
“We vroegen ons steeds vaker af: willen we echt de rest van ons leven zo blijven wonen en leven?”
Uit de ratrace stappen
“We kwamen erachter dat we verandering wilden. Het liefst een hypotheekvrije oplossing”, vertelt Maud. “Want heel hard werken tot aan je pensioen om in een groot en duur huis te wonen dat je vult met (onnodige) spullen, alleen maar omdat je er plek voor hebt, is dát nu waar het leven om draait?” In de zoektocht van het gezin naar een alternatieve woonvorm kwam van alles voorbij: van een chalet kopen en verbouwen tot zelf bouwen met stro. Toch slopen er bij veel opties stiekem extra vierkante meters naar binnen. Iets wat ze juist niet wilden. En dus kwam uiteindelijk het wonen in een tiny house als winnaar uit de bus.
“Dit gaat nooit werken”, dacht het gezin regelmatig. Want hoewel wonen in een tiny house in Nederland inmiddels allang geen uitzondering meer is, en er ook steeds meer mensen met kinderen bewust kiezen voor minder vierkante meters, lijken dat toch voornamelijk gezinnen met baby’s, peuters en kleuters te zijn. In een tiny house wonen met kinderen die zich richting de volwassenheid begeven is andere koek. Hoe pak je dat aan?
“Onze drang naar verandering en vrijheid is groter dan onze angst om te falen”
De familie Bouwens vond de oplossing in het toevoegen van een tweede tiny house. Pal tegenover het huisje waar de familie kookt, eet, werkt, samen televisie kijkt en waar Maud en Graat slapen, staat nóg een tiny house waar de slaapkamers en badkamer van dochters Dante en Linde in zijn gevestigd.
In totaal beschikt het gezin Bouwens over zo’n 55 vierkante meter woonruimte, verdeeld over de twee tiny houses. Niet zó tiny, zou je op het eerste gezicht zeggen. Maar als je bedenkt dat meer dan driekwart van de stellen met kinderen in Nederland meer dan 100 vierkante meter woonruimte heeft, kun je met recht stellen dat Maud, Graat, Dante en Linde niet tot de standaard behoren.
Anders dan anderen
“Binnen een half jaar zijn jullie weer terug, werd er tegen ons gezegd”, vertelt Maud. “Mensen begrepen het niet: je hebt toch een prachtig huis, waarom zou je dat willen inruilen? Maar waar zij een luxe, comfortabele woning zien, zie ik vooral kosten en onderhoud. Vooral de wat oudere generatie heeft moeite met de verandering. Die kloof is er gewoon. Dat moet je accepteren.”
Hoe romantisch een tiny house avontuur ook lijkt, het ging bij de familie Bouwens zeker niet zonder slag of stoot. Nog voordat de tiny houses klaar waren, werd het oude huis verkocht. Het voltallige gezin trok tijdelijk in bij de broer van Maud, waar enkele maanden later de volgende uitdaging wachtte. De tiny houses waren af en moesten de opslag van de bouwer verlaten, maar er was nog geen stuk grond beschikbaar. Een eerder gedane toezegging voor een plek werd gedurende de bouw ingetrokken. Uiteindelijk vonden ze een tijdelijke oplossing op een camping.
“We hebben een bewogen periode achter de rug. Al die omschakelingen en onvoorziene zaken die op je pad komen zijn niet altijd makkelijk”, geeft Maud toe. “Van praktische zaken als een natte hond die zich opeens middenin je tiny house uitschudt en de muren onder de modder spat, tot emotionele aanpassingen. De kinderen, die naar een nieuwe school gingen, vonden het bijvoorbeeld moeilijk om te vertellen dat ze tijdelijk op een camping gingen wonen. Ze waren bang voor vooroordelen.”
Verbinding met elkaar en de natuur
“Onze band als gezin is hechter geworden”, vertelt Maud. Tegenover de uitdagingen staan vooral veel positieve ervaringen. Niet alleen brengen ze meer tijd met elkaar door, ook de verbinding met de natuur is veranderd. “In een tiny house beleef je alles intensiever dan in een rijtjeshuis. Van de regen die tijdens een bui tegen je huisje tikt tot de geluiden van vogels. Het is indrukwekkend om te zien en te horen wat er hier allemaal – letterlijk – af en aanvliegt. Ook op koude dagen genieten we veel meer van het buitenleven dan voorheen. Je slaat een dekentje om en kan alsnog lekker buiten zitten.”
“We hebben ons hart gevolgd”, sluit Maud het gesprek af. En dat wil de Limburgse blijven doen. Dromen zijn er in ieder geval genoeg. “Als de kinderen ouder zijn en misschien niet meer bij ons wonen, zijn Graat en ik van plan om nog meer zelfvoorzienend en off-grid te leven.”
Tips voor wonen in een tiny house met tieners:
- Betrek je kinderen bij het proces. Doe het samen.
- Realiseer je dat je ook stap voor stap verandering kunt aanbrengen. Je hoeft niet meteen (of misschien wel nooit) compleet off-grid te wonen of je levensstijl helemaal om te gooien. Zo heeft het tiny house van de familie Bouwens een vaatwasser, wasmachine en droger.
- Bespreek wensen, twijfels en frustraties met elkaar. Als je – zeker in de herfst en winter – dicht op elkaar zit, is communicatie belangrijk.
- Twijfel je of wonen in een tiny house iets voor jouw gezin is? Probeer het tijdelijk uit, bijvoorbeeld door een tiny house of stacaravan te huren.
Wil je meer verhalen lezen van mensen die net als Maud en haar gezin het roer omgooien? Abonneer je op onze wekelijkse nieuwsbrief, dan mis je niks!
Oorspronkelijk gepubliceerd op 25 mei 2021. Laatste update: 1 augustus 2022