Het nieuwe wonen: Ruth Mourik werkt aan circulaire huizen voor iedereen
Betaalbaar wonen in harmonie met de natuur en de gemeenschap zou toegankelijk moeten zijn voor iedere portemonnee, stelt Ruth Mourik. Bij Drenthe Woont Circulair ondersteunt ze experimenten met circulaire, sociale huurwoningen en legt ze de lessen vast zodat iedereen bij kan dragen aan het nieuwe wonen. “We hebben heel veel invloed met z’n allen.”
“Als kind sliep ik op zolder en had ik een opblaasboot net buiten mijn kamer liggen. Als de dijk door zou breken, dan kon ik met mijn boot via het raam naar buiten”, vertelt Ruth Mourik, die in een oude stolpboerderij in Callantsoog opgroeide. Ook nu ze volwassen is heeft Ruth, te midden van de klimaatcrisis, behoefte aan een reddingsboot. Die probeert ze als onderzoeker op het gebied van duurzame oplossingen voor zoveel mogelijk mensen te creëren: “Het is niet rechtvaardig dat de voordelen van de energietransitie wéér terechtkomen bij de mensen die al zoveel hebben. We moeten ervoor zorgen dat de mensen die het nu moeilijk hebben, bijvoorbeeld door armoede, daar de vruchten van gaan plukken.”
“Ook mensen met een lager inkomen moeten groen en comfortabel kunnen wonen. Dan wordt duurzaamheid voor iedereen”
Geen groene elite
Voor ‘Drenthe Woont Circulair’ zet Ruth zich daarom in voor duurzaam wonen voor iedereen. De organisatie, die uit meerdere woningbouwcorporaties bestaat, wil ervoor zorgen dat er in 2040 volledig circulair wordt gebouwd en gerenoveerd in Drenthe. “We hebben een proeftuin gecreëerd die bestaat uit 110 woningen verdeeld over zes projecten. Daar experimenteren we onder andere met wat er nodig is om tot een circulaire sociale huurwoning te komen”, legt Ruth uit. “Zodat ook mensen met een lager inkomen groen, betaalbaar en comfortabel kunnen wonen. Dan wordt duurzaamheid voor iedereen.”
Ruth Mourik
Bloementuinen voor bijen
Persoonlijk is Ruth ook met ‘het nieuwe wonen’ bezig. Ze kocht een huis in Brabant met 1,6 hectare grond, bewust op een plek die 19 meter boven NAP ligt, waar ze circulariteit en biodiversiteit bevordert. “Bloementuinen aanleggen voor bijen en vlinders, de bodem vrijmaken van plastic, het huis isoleren en circulaire materialen gebruiken bij de renovatie: dat zijn dingen die ik kan doen, daar heb ik controle over”, deelt Ruth. “Natuurlijk weet ik dat ik met mijn werk als onderzoeker een verschil maak, omdat het me in staat stelt om beleidsmakers en woningbouwcorporaties de juiste kant op te bewegen. Maar soms voelt het zo abstract en ver weg. Dit kleine stukje Aarde kan ik vandaag nog ten goede veranderen. Dat aardt me.”
Tegelijkertijd ervaart Ruth ook ongemak, omdat het systeem dat ze dagelijks bekritiseert haar in staat heeft gesteld het huis te kunnen kopen: “Dat voelt heel dubbel.” Daarom onderzoekt ze mogelijkheden om het land niet alleen met haar familie, maar ook met anderen te delen. Ruth: “Dan kan het een plek van de gemeenschap worden, waar mensen gezamenlijk een pluktuin kunnen starten of hun eigen regeneratieve groenten kunnen verbouwen.”
Wij zijn het systeem
“Overheidsbeleid zou veel meer agenderend en uitnodigend moeten zijn, zodat het mensen aanmoedigt om in actie te komen”, ziet Ruth. Bijvoorbeeld met true cost pricing of door burgers actief te belonen als ze hun buurt vergroenen. Ook hoopt ze dat mensen inzien dat ze niet zonder betekenis kunnen zijn: “Wij zijn met z’n allen het systeem. Het systeem dat vijftig jaar geleden bestond is compleet anders dan dat van nu, dus we hebben heel veel invloed met z’n allen. Dat verhaal moeten we elkaar vertellen.”
Benieuwd naar meer verhalen van circulaire toppers in Noord-Nederland? Bekijk de documentaire ‘Ode aan het ongemak’ van het Noordelijk Innovatielab Circulaire Economie (NICE).
Dit verhaal maakten we in opdracht van het Noordelijk Innovatielab Circulaire Economie (NICE)
