Dertig dagen geen tv kijken. Dit levert stoppen op

Om het leven te leven dat we willen leven, moeten we soms afrekenen met vastgeroeste gewoontes. Dit vraagt dus om stoppen, maar dan met de nadruk op wat er na het stoppen komt. Want nee zeggen tegen het ene, betekent ja zeggen tegen het andere. 

‘Stoppen’ vinden we vaak een a-relaxed werkwoord. We hebben het gevoel dat het ‘moet’. Dat maakt dat het vaak niet lukt om te ‘stoppen’. We kunnen het daarom beter niet ‘stoppen met roken’, maar ‘werken aan gezonde longen’ noemen. Want stoppen betekent niet alleen ‘nee’ zeggen tegen het ene, maar vooral ‘ja’ zeggen tegen dat wat je wilt integreren in je leven. Dan wordt het geen moeten, maar een feestelijke verandering naar een mooier en fijner leven. De hele redactie stopte minstens een maand met iets en ontdekte wat het opleverde. Dit zijn de bevindingen van onze nieuwsbrief chef Fleur: “Een maand lang geen tv kijken beviel beter dan verwacht.”

Vijftien uur televisie in de week

Nederlanders kijken gemiddeld drie uur per dag tv. Ik denk dat mijn vriend en ik daar ook wel aan komen. Misschien niet elke dag maar het komt toch wel snel neer op vijftien uur in de week (zoveel?!). Allemaal kostbare uren die je ook aan dingen waar je echt blij van wordt kunt besteden. Want dat is wat me het meest frustreert. Dat het zo nutteloos is. Ik zou veel meer willen lezen, tekenen, slapen, sporten, muziek luisteren… zo kan ik nog wel even doorgaan. Alleen na een dag werken, kinderen, boodschappen, koken en wasjes draaien, zwichten we toch snel voor een avondje buizen. Steeds weer. Tot nu dus. Lockdowns en corona ten spijt, samen met mijn vriend keek ik dertig dagen geen tv.

Betere gesprekken

De eerste avonden waren heerlijk. Ineens lagen we op tijd op bed met een boek en kregen we genoeg nachtrust. Maar na een paar dagen begon mijn vriend voetbal te missen en liep ik ‘s avonds wat onwennig rond. ‘Ga ik nu mijn verstofte legpuzzel tevoorschijn halen?’ We ploften op de bank en voerden gesprekken. In plaats van alleen naar elkaars dag te vragen, hadden we het ineens uitgebreid over wat ons bezighield. Maar we ontdekten ook een negatief effect. We scrolden wat af op onze telefoons. Met een wekkertje en mijn telefoon op nachtstand voor het slapen gaan, voorkwam ik dat ik Instagram ging uitlezen.

“We zouden wat vaker moeten lummelen. Onze hersenen werken het beste in een ontspannen stand.”

Minderen

In de tweede week lees ik steeds meer artikelen over het belang van minder. Niet alleen minder tv kijken en minder nieuws consumeren, maar ook dat we door de drukte van de dag uit het oog verliezen wat echt belangrijk is. En dat we wat vaker zouden moeten lummelen. Onze hersenen werken het beste in een ontspannen stand.

Het wordt tijd om onszelf als bron van informatie te zien en op innerlijke ontdekkingstocht te gaan. We voegden de daad bij het woord. We maakten vision boards, gingen voor het eerst naar een therapeut, allebei een weekendje in ons eentje weg en tijdens onze werkdagen spijbelden we voor een lange wandeling. Nog een leuke bijkomstigheid is dat de haast eraf is om de kinderen zo snel mogelijk in bed te krijgen. Ik neem er meer de tijd voor en blijf lekker een half uurtje bij mijn dochter in bed liggen na het voorlezen.

Bewust televisie kijken

Op de helft van de maand hebben we toch tv gekeken. De Sint-intocht. Zonder dat ik het echt doorhad zat ik gezellig mee te kijken. Ach, leuk toch? Maar later deze week zondigden we nog een keer. We hielden een filmavondje. Het verschil was dat we onszelf heel bewust voor de tv plantten. Misschien lag het aan de matige film, maar echt voldoening gaf het niet.

In derde week merkte ik dat ik wat miste. Zo voelde het. Iedereen heeft het over de ‘Zondag met Lubach’ uitzendingen. Ik zou het bijna willen kijken maar het mooie is, net als met andere verleidingen zoals roken, snoepen en drinken; als je ze weerstaat dan zie je hoe onbelangrijk ze zijn.

Stoppen geeft ruimte

De dertig dagen zijn voorbij. We mogen weer tv kijken. Mijn vriend kan niet wachten op een potje voetbal en Formule 1. Ook ik heb binnen de kortste keren een film opstaan op de achtergrond. Hè? Dit was toch niet de bedoeling? Dat we meteen weer als vanouds aan de tv gekleefd zitten? Maar het blijkt mee te vallen en we hebben ervan geleerd. Een aantal avonden per week staat de tv uit. Dat geeft rust en ruimte voor goede gesprekken. En wie weet straks ook die legpuzzel, leer ik inderdaad ukelele spelen en pak ik vaker m’n tekenspullen erbij. Maar voor nu zijn we blij dat we gewoon een beetje niks doen. Ruimte is een groot goed.

Meer uit deze serie:

• Redacteur Joost stopte met nieuws kijken en herontdekte rust.
• Community manager Nathalie nam haar ochtendritueel op de schop en is nu frisser dan ooit.
• Vormgever en beeldredacteur Lara deed onnodige spullen de deur uit en geniet van meer rust en ruimte.
• Redacteur Roanne schoof alcohol aan de kant en heeft meer tijd en energie.

Iedere week een flinke dosis positiviteit en blikverruimende kennis in je mailbox? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief en ontvang gratis ons nieuwste e-magazine. Inspiratie gegarandeerd.