Laten we ons leiden door ons instinct of gaan we op zoek naar de Bron?

“In een tijd van mentale reuring neemt psycholoog Lenie van Schie ons mee in het proces van zelfonderzoek. Juist in een tijd dat onze manier van leven onder druk staat, kan een dergelijk onderzoek je helpen om je focus te verleggen.”

Tien blogs schreef ik onder dit kopje, de eerste in oktober 2021, de laatste in juli 2023. De reuring is intenser geworden, hij is al lang niet meer mentaal, raakt ons diep in het hart, roept op tot keuze maken, tot voor of tegen. Wordt die keuze ingegeven door lijfsbehoud dan neemt het overlevingssysteem het meestal over. Dat instinctieve brein handelt al voordat we het in de gaten hebben. We vluchten, vechten, worden woedend of verstoppen ons. Een onveilige wereld – en we kunnen gerust stellen dat onze wereld onveiliger wordt ook al woedt de oorlog niet bij ons – doet een appel op dat basale instinct. Een sterke leider die met krachtige termen veel belooft, (meestal is dat een man) moet ons veiligheid brengen.

Angst is een slechte raadgever en dat overlevingsinstinct voert ons terug naar het meest primitieve van wat en wie wij mensen in wezen zijn. Angst maakt klein, zorgt dat we ons terugtrekken: maar niet teveel lezen op het nieuws, niet teveel praten over wat ons bezighoudt, niet teveel denken over de wereld, hopen dat het ‘mijn tijd’ wel zal duren. Angst snijdt ons af van de Bron. Dat doet angst. We nemen nog een glas wijn, verdoven ons met series.

Voorbij de angst
We zijn niet allemaal als Navalny die voorbij de angst durfde gaan. Als ik eraan denk dat ik gevangen zou worden genomen, blootgesteld aan het risico gemarteld of verkracht te worden, dan ben ik liever direct dood. Het raakte me dat hij bleef lachen, licht bleef uitstralen in de meest bizarre, gruwelijke omstandigheid. Na zijn dood vroeg ik me af hoe het nu met hem was, hoe hij terugkeek op zijn leven en zijn onverwachte dood. In Trouw las ik een compilatie van ‘laatste woorden’ die hij na een veroordeling had uitgesproken. Zijn strijd hield hij vol door zijn diepe verbinding met wat hij zijn religiositeit noemde. Hij wist dat hij niet dit lichaam was, niet dit ene leven had dat hij in de waagschaal stelde voor een belangrijker doel. Hij was verbonden met iets dat wel de Bron wordt genoemd of ‘God’. Hij wist wie hij in wezen was.

“We hoeven niet allemaal als Navalny te worden”

We hoeven niet allemaal als Navalny te worden. Dat wordt ons gelukkig ook niet gevraagd, maar als wij meer contact krijgen met iets dat groter is dan dit ene leven, als we dieper durven kijken in onze Oorsprong, worden we dan toleranter, durven we dan meer te luisteren, hoeven we ons dan minder terug te trekken op het eiland waar we ons een soort van veilig wanen?

Niet iets zweverigs
Bij het schrijven van mijn eerste boek, waarin ik naast het lichaamsgerichte werk, helderheid wilde krijgen over de ontwikkeling van de persoonlijkheid, zocht ik houvast in verschillende psychologische perspectieven. Ik ontdekte dat al die theorieën voor mij bleven zweven, ik miste grond. Die vond ik toen het verband duidelijk werd tussen de ontwikkeling van onszelf in onze vroege levensjaren, beschreven vanuit diverse psychologische perspectieven en onze spirituele realiteit. Je leest het goed. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is spiritualiteit is niet zwevend, het is juist grondend, mits het is ingebed in onze dagelijkse werkelijkheid.

”Spiritualiteit is juist grondend, mits ingebed in onze dagelijkse werkelijkheid”

Daar wil ik jullie naar toenemen, naar een bestaan op en voorbij de grenzen van het meest voor de hand liggend waarneembare, naar een grond die meer zekerheid biedt dan de bestaanszekerheid waarover we spreken, een grond die ons helpt minder bang te zijn voor de diepste angst, die voor de dood. Een grond die ik zelf ook nog steeds onderzoek.

We beginnen eenvoudig. Laten we dat doen met een oefening, die ook te beluisteren valt.

Oefening
Breng je aandacht naar het zitten, je zitbotjes, de steun onder je en voel hoe je op elke uitademing verder naar beneden zakt en je meer bewust wordt van de steun onder je.

Breng dan je aandacht naar je ademhaling, volg de beweging van de in- en de uitademing. Hoe is het om hier even echt bij stil te staan: de adem beweegt niet alleen in jouw lichaam, hij zet jouw lichaam ook in beweging.

Wat is die adem eigenlijk, waar komt die vandaan? Een van de antwoorden is: het leven zelf, het leven zelf beweegt in jou door de ademhaling. En dat niet alleen, leven beweegt ook in je hartslag, in bloedvaten in organen en cellen, in groei en ontwikkeling. Leven manifesteert zich in jou en doet dat zonder doelen te stellen, lijstjes af te werken, meningen te formuleren en standpunten in te nemen.

Leven Is. Iets dat we de Bron, het AL of God/Godin, kunnen noemen, om die realiteit een naam te geven, beweegt jou, leeft in jou, manifesteert groei en ontwikkeling in jou, in mij, in ons.

En, heel bijzonder, er is een ‘ik’ dat zich hiervan bewust is, dat deze ademhaling waarneemt en een besef van leven kan krijgen door simpelweg de aandacht hierop te vestigen. Er is een waarnemer.

Hoe is het om hierbij stil te staan: er is een waarnemer die waarneemt, niet alleen de ademhaling in je lichaam, maar ook het leven om je heen, de keuzes die je maakt. Hier is iets dat kan zien wat er beweegt en wat jou beweegt. Hier opereert het vermogen tot zelfreflectie, daar waar elk zelfonderzoek mee begint. Maar er is meer…

Focus opnieuw op het gronden en je ademhaling en voel dan de verbinding tussen de grond onder je en de ruimte boven je, focus op die verticale verbinding. Hoe is het om vanuit deze positie simpelweg, zonder nadenken, waarnemer te zijn.

In een tijd van opperste verwarring neemt Lenie van Schie ons mee op haar eigen zoektocht naar de Bron, op weg naar de ontdekking van dat wat we in wezen zijn.

De gehele oefening is ook te beluisteren als podcast:

Tekst en podcast door: Lenie van Schie.

Lenie van Schie is auteur, spiritueel coach en GZ-psycholoog. Haar derde boek Langs de weg van het hart kwam in 2021 uit bij uitgeverij Samsara. Eerder schreef Lenie een gastblog over waarom we voor verandering in de samenleving niet alleen actie in onze buitenwereld, maar ook in onze binnenwereld nodig hebben. 

Op zoek naar meer blikverruimende verhalen? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief, dan mis je niks.