Ik ben een trotse onderstromer!

“Let op: bij een harde reset worden alle gegevens, instellingen en inhoud op je smartphone volledig gewist en worden de oorspronkelijke fabrieksinstellingen teruggezet.” Dit las ik op internet. Zelf heb ik een harde reset van zeven weken gehad in de ‘oorverdovende stilte’ en ‘oogverblindende duisternis’ van Portugal. Gewoon omdat het even nodig was. Soms zijn je idealen voor een mooiere en gezondere wereld groter dan je eigen draagkracht en moet je terug naar je eigen ‘fabrieksinstellingen’. Waar doe je het voor? Waaraan wil je echt bijdragen?

Nodig was het. Jarenlang niet op vakantie geweest. Jarenlang dag in dag uit met ongelooflijk veel plezier, passie, inzet en veel uren en deadlines gewerkt. Omdat ik zo geloof in een toekomst waarin we allemaal elke dag een stap zetten naar zorgzame voeding die het leven van mens en planeet respecteert. In een toekomst waarin zorgzaam telen, zorgzaam verwerken en een zorgzaam aanbod buitenshuis de normaalste zaak van de wereld is geworden. Maar ook prachtige dingen, die al je tijd opslokken waardoor er geen ruimte meer is voor nietsdoen, eisen hun tol. En dat zal elke idealistische ondernemer, denk ik, herkennen.

Toch vroeg ik me af, kijkend naar de rode draad in mijn leven en alle zaken die ik de afgelopen 24 jaar heb opgepakt: zou het zo kunnen zijn dat ik, idealistische ondernemer, gewoon harder ‘moet’ werken, omdat mijn ideeën niet mainstream zijn en altijd uitleg behoeven? Omdat ze niet zijn ingebed in ons leven, er geen blauwdruk is voor de wegen die ik wil inslaan en er geen (subsidie)geld beschikbaar is? Omdat het plannen zijn voor een ‘nieuwe wereld’ die aan de voorwaarden van de oude economie moeten voldoen?

“Ruimte voor eeuwenoude natuurwetten is er nauwelijks in onze dubbelblinde placebogecontroleerde gezondheidszorg”

En er was nog iets: ik kom uit de complementaire geneeskunde, niet uit de reguliere. Ruimte voor eeuwenoude natuurwetten, die onze totale gezondheid en ons welzijn beïnvloeden, is er nauwelijks in onze dubbelblinde placebogecontroleerde gezondheidszorg. Voeding zoals de natuur het bedoeld heeft voor onze gezondheid, is in onze sociale omgeving vaak met een lampje te zoeken. En ons land – een voortvloeisel uit mijn werk als voedingsgeneeskundige –  wordt volgens hele oude landbouwprincipes bewerkt en niet volgens die uit de gangbare of biologische landbouw.

Misschien ben ik uiteindelijk een beetje ‘uitgeput geraakt’ door altijd buiten de groep te vallen en regelmatig aangevallen, weggehoond of ‘verstoten’ te worden omdat ik niet de gangbare opvattingen volg. Mijn karakter en passie voor een gezonde planeet doen er ‘dan een tandje bij’ om te laten zien dat het wél degelijk kan!

Terugkeer
Hoe het ook zij: een harde reset was voor mij even nodig om weer terug te keren naar mijn ‘fabrieksinstellingen’: zorgzaam zijn voor dat wat aan mijn zorg is toevertrouwd. Plus het delen van kennis, passie en inspiratie met de wereld. Dat is wat ik als kind al wilde en waar ik helemaal in kan opgaan. Wat ik nodig heb om dat te blijven doen… is ook een beetje rust en aandacht voor mezelf. In die rust kan ik me opladen aan de wonderen van de natuur die ons elke dag zoveel voedsel in overvloed geeft.

En weet je wat ik denk? Ik denk dat dit de ‘fabrieksinstelling’ van heel veel mensen (misschien wel alle) is: zorgzaam willen zijn en jouw passie en kunde willen inzetten voor die van de mensheid. Misschien zijn we allemaal de kern van het mens-zijn wel een beetje kwijtgeraakt.

“Misschien zijn we allemaal de kern van het mens-zijn wel een beetje  kwijtgeraakt”

Maar waarom lukt dat beetje rust en ruimte voor mezelf dan lang niet altijd? Ik weet immers waar ik mijn batterij mee kan opladen. Precies op dat moment las ik een oproep van Jan Rotmans, die me intens raakte in mijn hervonden ‘fabrieksinstellingen’: buiten de groep vallen? Niet mainstream denken? Opboksen tegen de gevestigde orde, waardoor je te weinig ruimte houdt voor jezelf?

Het verhaal onder de titel ‘De onderstroom’ van Jan Rotmans op LinkedIn begon zo:

“Als de politiek er is voor het amusement en bedrijven er zijn om geld te verdienen dan doen we het gewoon zelf” (Pieter Derks)

We bevinden ons in grimmige tijden en in de bovenstroom zijn de golven hoog. Maar de onderstroom bepaalt het ritme van de toekomst en daarin gebeuren mooie dingen. In die onderstroom werken alleen al in Nederland zo’n 1,5 miljoen mensen, en duizenden burgerinitiatieven zijn erbij betrokken. Er komen ook steeds meer sociale ondernemingen, bedrijven die niet winst maar een maatschappelijk doel vooropstellen, en zij worden steeds professioneler en laten zien hoe het wél kan.

Die onderstroom groeit niet alleen snel, maar moet wel gevoed worden, want mensen lopen tegen allerlei problemen aan. De onderstroom is nog kwetsbaar, maar groeit snel en wordt uiteindelijk mainstream. Dus blijf niet staan kijken, maar doe mee met de onderstroom en maak hem sterker.”

Onderstromer
Dit stukje tekst plus mijn ‘harde reset-weken’ hebben me duidelijk gemaakt dat ik mijn mindset kan veranderen. Vanaf nu ben ik een ‘trotse onderstromer’ die vol trots, samen met 1,5 miljoen Nederlanders, de weg baant naar een toekomst met mooie landschappen, schoon water, eerlijk en gezond voedsel, gezonde bodems en een maatschappij waar leven en levendigheid de rode draad vormen in al ons denken en handelen.

Als 1,5 miljoen voorvechters dat pad al zijn ingeslagen, dan is er van ‘buitenbeentjes’ helemaal geen sprake meer. Wanneer we meer gezamenlijk optrekken, elkaar steunen en inspireren, en ons vooral ook moedig uitspreken (hoe spannend dat soms ook is) dat we ‘trotse onderstromer’ zijn, dan worden we een mondige, goed georganiseerde stem. Een stem die deelneemt aan talkshows, op de voorpagina’s van de kranten staat en ‘als een huis staat’ voor een volhoudbare toekomst.

Als bovenstromers veel vaker van de onderstroom horen, sluiten vast velen aan. Want zeg zou zelf, wie wil zo’n toekomst nou niet?