Anders kijken naar onbegrepen lichamelijke klachten, deel 6: het verhaal van Gaiane

Miljoenen mensen kampen met lichamelijke klachten waarvoor geen oorzaak wordt gevonden. Dergelijke klachten vragen veel van patiënten, (zorg)professionals en financiers. De stichting Emovere kijkt anders naar onbegrepen lichamelijke klachten. En vaak met een verrassend positief resultaat. We tekenen de verhalen op van een aantal mensen die uiteenlopende klachten hadden. In deel 6 therapeut en trainer Gaiane (42), klacht: Colitis Ulcerosa

Sinds februari 2008 heb ik de diagnose Colitis Ulcerosa. Het begon met bloed en slijm bij mijn ontlasting. De avond vooraf, had ik chips gegeten, wat ik niet vaak doe. Ik dacht dat het misschien door de chips kwam, maar na een paar dagen ben ik toch naar de huisarts gegaan. Mijn huisarts heeft mij doorverwezen naar het ziekenhuis voor onderzoek. Daar werd colitis ulcerosa geconstateerd.

Ik kreeg verschillende medicaties van de Maag Darm Lever arts (MDL), maar dat gaf onvoldoende effect. Ik heb destijds ook contact gelegd met een natuurgeneeskundige arts. Met begeleiding van haar volgde ik een heel streng dieet. Ik merkte langzamerhand dat het iets verbeterde, maar niet genoeg.

Tussen 2008 en 2020 ben ik een meerder keren opgenomen geweest in het ziekenhuis vanwege een acute ontsteking, waardoor waterdrinken ook niet lukte. Aanvankelijk werd met allerlei middelen mijn darm gekalmeerd, maar niets bleek echt te werken. Ik kreeg steeds te horen dat ik moest leren leven met de klachten. Dat wilde ik niet dus bleef ik zoeken naar de oorzaak van de klachten.

Ik had goede hoop dat wanneer ik de oorzaak kon vinden, ik ook kon herstellen. Ik heb van alles geprobeerd in het alternatieve circuit. Ik ging o.a. naar een osteopaat en mesoloog. Ook ging ik naar genezingscampagnes die door bepaalde kerkgemeenschappen werden georganiseerd. Later heb ik nog de opleiding gedaan tot orthomoleculair therapeut. Het was een moeilijke en eenzame weg, ik ervaarde weinig steun in mijn omgeving.

Laatste middel
Op een gegeven moment zei mijn MDL-arts dat er nog een laatste middel overbleef om uit te proberen. Dat was een injectie, die ik mezelf kon geven, maar dat wilde ik niet. Er bleven toen nog twee opties over volgens mijn MDL-arts: of de dikke darm verwijderen of een 2nd opinion bij het Radboud ziekenhuis in Nijmegen. Opereren was geen optie voor mij, dus werd het een 2nd opinion. Uiteindelijk kreeg ik daar alsnog de injecties. Om de zes weken ging ik naar de poli en kreeg ik een spuit in mijn buik.

Het kwartje valt
Toen ik opnieuw in het ziekenhuis belandde, volgde het advies om het laatste medicijn dat ik via de spuiten kreeg, in een dubbele doses toe te dienen via een infuus. Toen ik het infuus kreeg, viel er een kwartje in mij: “Mijn lichaam accepteert geen medicijnen”. Dus de reguliere behandelingen schoten tekort. Ik besloot te gaan luisteren naar mijn lichaam. Dat was een belangrijk inzicht en bewustwording. Ik heb mijn MDL-arts gebeld en gezegd dat ik wilde stoppen met alle medicijnen en dat ik op andere manieren aan de slag zou gaan. Zij wist van mijn opleiding tot orthomoleculaire therapeut. Ze stemde in, wel bleef ik onder controle van haar.

“Mijn lichaam accepteert geen medicijnen”

In 2020 deed ik mee aan een cursus van de Pijn Reset Methode. Daarna volgde ik de retraite. Er ging een wereld voor mij open. Ik ontmoette daar gelijkgestemde mensen. Ik leerde Sanne kennen. Via haar hoorde ik over Stichting Emovere. Ze gaf me ook veel tips voor boeken over de mind-body visie en steunde me hierbij. Ik werd mij steeds meer bewust hoe onderdrukte emoties meespeelden in mijn klachten en verhaal.

Keerpunt in herstel
Uiteindelijk heeft dit mij in 2023 doen besluiten om na 19 jaar te gaan scheiden van de vader van mijn kinderen. Al lange tijd sluimerde er onvrede en was ik niet gelukkig. Het nemen van deze beslissing heeft jaren geduurd en is allesbehalve makkelijk geweest. Maar het was een keerpunt in mijn herstel. Mijn calpro waarde, een ontstekingsfactor, zakte in de weken daarna van 970 naar 182 zonder enige medische interventie. Ongelofelijk was dat!

Het onderdrukken van emoties zit wel in de aard van het beestje. Van jongs af aan herken ik een patroon van altijd lief en aardig zijn, je mond dicht houden en braaf zijn. Mijn omgeving was echt liefdevol en warm. Toch is het zo ontstaan. Binnen mijn huwelijk was ik gericht op het in stand houden van de lieve vrede. Maar van binnen leed ik eronder. Ik was niet gelukkig maar bleef vechten voor een gelukkig gezin. Ik zie nu in dat het wegcijferen van mijn eigen gevoelens nauw samenhangt met het verschijnen van de klachten.

Wat betreft mijn darmen gaat het momenteel echt een heel stuk beter met mij. Ik ben helemaal medicatie vrij en het is een wereld van verschil vergeleken met een aantal jaren geleden.

Mijn boodschap aan de gezondheidszorg
Mijn boodschap aan de gezondheidszorg is: er mag nog veel meer aandacht komen voor dieperliggende factoren, zoals belemmerende overtuigingen en onderdrukte emoties. Artsen zouden daar meer les over mogen krijgen, al binnen hun studie/opleiding.
En aan de zorgverzekeraars wil ik het volgende meegeven: ga niet enkel af op een registratie van een zorgprofessional om de zorg te vergoeden. Er is een reden dat er miljoenen mensen gebruik maken van alternatieve en complementaire zorg. Laten we de krachten bundelen. Durf het systeem om te gooien en werk ook samen met professionals die mensen duurzaam herstellen. Dat heeft uiteindelijk ook enorm veel financiële voordelen.

Tekst: Gaiana (achternaam bekend bij stichting Emovere).

Dit verhaal kwam tot stand in samenwerking met Stichting Emovere.
Stichting Emovere is opgericht door ervaringsdeskundigen en professionals. Zij wil bewustzijn bevorderen en kennis en ervaring delen over de invloed van (onbewust) verdrongen emoties op het ontstaan en in stand houden van aanhoudende lichamelijke klachten en chronische pijn. Hierdoor krijgen mensen meer mogelijkheden voor herstel en preventie. Stichting Emovere heeft tot doel een brede dialoog op gang te brengen en maatschappelijk draagvlak te creëren om dit bredere gedachtegoed te integreren in de Nederlandse gezondheidszorg en maatschappij. Voor meer ervaringsverhalen, uitleg en informatie, kijk eens op de site De pijn voorbij.