Kinderboekenweek 2025: Vol avontuur! (2)

Het thema van de Kinderboekenweek 2025 (1-12 oktober) is ‘Vol avontuur!’ De Betekenis Boeken Club, een initiatief van Ron van Es, selecteert acht prachtige kinderboeken voor MaatschapWij, dit keer de laatste vier. Tip: koop eens een boek tijdens de Kinderboekenweek voor een kind in je omgeving – dat kan een buurmeisje zijn, een kleinkind, of voor de leeszaal in je buurt. Samen op avontuur!

Sarah Jäger, illustraties Sarah Maus – Iets meer zoals een zon Uitgeverij De Vier Windstreken
Een boek met een hele bijzondere vorm, en daarmee actueel, is het boek van Sarah Jäger Iets meer zoals een zon. Het boek is namelijk helemaal geschreven als een serie appjes. In het begin is dat even wennen, en zoeken hoe het ‘verhaal’ nu precies gaat, maar daarna maakt dat de vorm je bekend voorkomt als je jongeren met elkaar hoort praten, eh, dit keer appen.

Het app-verkeer tussen Ava, die huisarrest heeft en Joeri, die thuis op zijn kamer zit, begint vrij onschuldig en nieuwsgierig naar elkaar, maar gaandeweg zoeken ze elkaar in appjes in wat ze moeilijk vinden, zoals hun angsten, hun woede, twijfel en geheimen.

Je hebt huisarrest omdat je van je vader geld gepikt
hebt om naar het zwembad te gaan.
Dat denk ik.

Nee, zo ben ik niet.
Je hebt nog twee kansen.
En je stuurt spraakberichten
Ook nu je weer in je kamer zit.
Je snapt nu, merk ik
dat schrijven vermoeiender is.

Ik heb nog maar één oma.
De andere kreeg borstkanker
en is drie jaar geleden doodgegaan.
(…)
Ik heb zelfs een keer over haar gedroomd.
Ze zei tegen me dat ze van me hield
en dat we elkaar weer terug zullen zien.

Geloof jij daarin? Dat je elkaar weer terugziet?

Ik weet niet of ik dat geloof,
maar ik vind het een mooie gedachte.

Aan het eind van het boek loopt het toch spaak tussen Ava en Joeri. “En jij doet de hele tijd alsof je van niks weet (…) Heb je überhaupt huisarrest? Tien dagen alles gelogen.”

Dan op het eind, in het hoofdstuk 0, komt het verhaal van Ava. Leest Joeri haar lange app nog mee? We weten het niet. “Nu weet je alles. Geloof me. Ik heb niks verzonnen.”

Kees van der Zwaard & Janneke Hoek – Vrolijke Frans, een parabel bij het Zonnelied Uitgeverij Peper
Het Zonnelied (Cantico del Frate Sole in het Italiaans) is een gebed uit de rooms-katholieke traditie, geschreven door de heilige Franciscus van Assisi rond 1225, aan het einde van zijn leven. Het is een lofzang op de schepping, waarin elementen zoals broeder Zon en zuster Maan worden bezongen, maar ook ziekte en dood een plaats krijgen.

… Wees geprezen, mijn Heer, door zuster maan en de sterren.
Aan de hemel hebt Gij ze gevormd, helder en kostbaar en mooi.

Wees geprezen, mijn Heer, door broeder wind …

Kees van der Zwaard (tekst) en Janneke Hoek (illustraties) hebben naar aanleiding van dit Zonnelied – dat nu 750 jaar geleden geschreven is en nu gevierd wordt –  een parabel gemaakt bij dat Zonnelied. Een eenvoudig, maar geheimzinnig verhaal over deze mens, die de zon, de wind en het vuur zijn broers noemde en het water zijn zus.

“Vrolijke Frans is verdrietig, vreemd, want meestal is Frans vrolijk.”

Angela McAllister & Madalina Andronic – Angstaanjagende avonturen, reis om de wereld in 50 griezelverhalen Uitgeverij Christofoor
Maar liefst 50 griezelverhalen van over de hele wereld worden in dit prachtige boek verteld. De verhalen zijn verdeeld over bepaalde plaatsen waar het, zoals we weten, behoorlijk kan griezelen. Zoals ‘Diep in het bos’, ‘In de kou’ en ‘Op het bergpad’.

Oude bekende verhalen zoals Hans en Grietje, in de originele versie veel griezeliger dan we meestal lezen, Heer Gawain en de groene ridder en Repelsteeltje, maar ook minder bekende verhalen, zoals De reuzin en het stenen schip, De zeehondenvrouw en De dame in de pagode.

Het boek is heel mooi geïllustreerd, en het maakt (voor)lezen alleen maar griezeliger. En meestal loopt alles toch wel goed af. Zoals in het verhaal van De betoverde appelboom waar de Dood, die de ongelooflijk chagrijnige oude vrouw, madame Misère, komt halen, maar door haar slimmigheid aan de appelboom blijft plakken. ‘Tot op de dag van vandaag is ze niet klaar om met de Dood mee te gaan en daarom is er nog steeds misère in de wereld.’

Ik kan niet wachten om de verhalen voor te lezen aan een paar kleinkinderen; lekker samen griezelen en daarna keihard lachen.

Jeroen Blankendaal – Verwis8eld Uitgeverij De Fontein
Een wezenloos spannend verhaal, dat hield ik mijn kleinzoon voor, en ik keek naar zijn gezicht. “Hoeveel pagina’s?” Ik zuchtte. Het gaat om het verhaal, hield ik vol, dan maakt de hoeveelheid pagina’s helemaal niet uit. Hij bleef me aankijken. Honderd, loog ik. En ik wist zeker dat hij na honderd pagina’s niet zou ophouden het boek van Jeroen Blankendaal te lezen. Wegleggen was geen optie.

In Verwis8eld belandt Max door een mysterieuze ring in een andere wereld, nee, zelfs in een ander lichaam. Natuurlijk wil hij niets liever dat alles weer normaal wordt, maar dan moet hij eerst een levensgevaarlijke opdracht uitvoeren. En dat allemaal “in een wereld vol vreemde regels, verborgen gevaren en figuren die hij helemaal niet vertrouwt”.

Het is een heerlijk boek, goed geschreven. “Ik pakte de ring weer. De groene steen straalde in het zonlicht.”  Uiteindelijk lukt het Max, natuurlijk, om de weg terug te vinden. “De steen bewoog soepel toen ik eraan draaide. Een schok schoot door mijn lichaam en de grond zakte weg onder mijn voeten.”

Maar wat een avonturen heeft hij meegemaakt, avonturen die menige lezer ook meemaakt als je het boek leest. O, en het heeft 278 pagina’s.