Aandacht is goud waard

Wat is het leven toch vol en druk als je de meeste mensen moet geloven. Veel mensen geven op de nietszeggende en weinig aandachtige vraag: “Alles goed?” vaak het antwoord: “Druk” of nog erger:  “Druk, druk, druk”. Ik gaf vroeger hetzelfde antwoord toen ik nog meedeed aan de ratrace. Toen ik nog bezig was met mezelf bewijzen, voor wie of wat dan ook.

Tegenwoordig antwoord ik meestal: “Veel is wel, alles is wel heel veel”. De meeste mensen verwachten eigenlijk niet eens een echt antwoord op de vraag, laat staan dat ze dit potentiële moment van contact aandacht geven. Door een wat ander antwoord te geven, komen we terug in het nu. Er ontstaat dan ineens een gesprekje. Over hoe het werkelijk gaat… het is een klein aandachtig moment van contact. Ik word daar blij van!

Zelf wil ik het helemaal niet ‘druk, druk, druk’ hebben. Het leven is daar te kostbaar voor. Het kan zomaar in één klap voorbij zijn. Laatst overleed mijn ex-partner op de leeftijd van 48 jaar. Veel te jong.

Ik kies voor een aandachtig leven, een bewust leven. Wat mij daarbij enorm helpt, is het stellen van de vraag hoe ik straks – als ik dit aardse leven verlaat – terug wil kijken op m’n leven en hoe ik wil worden herinnerd.

Heb je daar al eens bij stilgestaan voor jezelf?

Dan besef je wat echt belangrijk is in jouw leven. Wil je herinnerd worden als iemand die heel druk was en hard werkte of wil je herinnerd worden om wie je bent, om wat je hebt betekend voor anderen, hoe liefdevol je was als moeder, vader, broer, zus, man, vrouw, vriend, vriendin?

Afleiding
Er is tegenwoordig meer  afleiding dan ooit. Smartphones regeren ons leven. Van het ene filmpje worden we naar het volgende geleid. Op sommige social media word je zelfs beloond als je elke dag berichten naar elkaar stuurt. We zijn verslaafd geraakt aan prikkels en afleiding.

Daarmee wordt echte aandacht vanzelf waardevoller.

“Is je leven eigenlijk niet meer dan een aaneenschakeling van to-do lijstjes geworden?”

Maar waar zijn we dan allemaal zo druk mee? Met heel erg veel. Met carrière maken, de beste ouder, partner, vriend(in), dochter of zoon zijn, met social media, gezond leven, sporten, huishouden, eigen ontwikkeling, etc. En dit allemaal zo goed mogelijk. We willen een Instagramwaardig leven leiden. Volmaakt gelukkig, althans volgens de beelden die we posten. Maar is je leven eigenlijk niet meer dan een aaneenschakeling van to-do lijstjes geworden? Of een etalage van gelukzaligheid? Zou het anders kunnen? Vanuit meer ontspanning en innerlijke rust?

De sleutel: meer aandacht in het moment
Is het niet zo dat het beter met je gaat als je meer aandacht hebt voor wat je doet in plaats van voor wat je straks nog moet doen? Dat heeft te maken met focus.

Wie kinderen heeft, zal de volgende situatie herkennen. Je hebt het druk, je wilt gaan koken en op dat moment vraagt je kind om aandacht. Je reageert dan – half aanwezig – op wat je kind zegt en blijft de groente snijden en bedenkt ondertussen wat je allemaal nog meer moet doen. Gevolg: zowel ouder als kind houden er een slecht gevoel aan over. En zo zijn er veel voorbeelden te geven.

Ik heb ervan geleerd om een duidelijke keuze te maken. Of ik laat mijn werk even liggen en geef mijn zoon direct de aandacht die hij nodig heeft of ik geef aan dat ik nog even bezig ben, maar dat ik na het eten alle tijd en aandacht voor hem zal hebben. Ik probeer aan te voelen wat op dat moment het beste is.

Bewustzijn
Iets half doen, voelt niet goed. Iets met heel je aandacht doen wél. En dat lukt als je meer bewust bent waar je je aandacht aan geeft in het moment zelf. Wat het is, maakt dan niet uit.

“Aandacht vraagt om oefening”

Het is net als het trainen van je spieren in de sportschool. Hoe vaker je dit oefent, hoe sterker je wordt. Ook aandacht vraagt om oefening. Aandacht voor jezelf, wat er in je leeft (hier ging m’n vorige column over) en zeker ook aandacht voor elkaar, in je gezin, in je liefdesrelatie, in je vriendschappen, richting je ouders. Met meer aandacht gaat de kwaliteit van je relaties er zienderogen op vooruit.

Uiteraard ben ik ook niet roomser dan de paus. Ik ‘zit’ ook geregeld op m’n telefoon, ook al doe ik mijn best om dat heel bewust te doen én mezelf te maximeren. En als ik hierin een verkeerde keuze maak dan geef ik dat toe. Ik blijf bewust wat ik echt belangrijk vind.

“Echte aandacht is goud waard”

Samen eten is bij ons een belangrijk moment. We hebben dan aandacht voor elkaar, zonder afleiding, zonder onze telefoons. We nemen de dag door, luisteren naar elkaar, vragen of er plannen zijn en staan vooral met elkaar even stil.

Ook wandelen bevordert de aandacht voor elkaar. Het leidt vaak tot de beste gesprekken.

Toen m’n zoon jonger was en het soms lastig was om een goed gesprek te voeren, gingen we nog weleens een stukje autorijden. Ook zo’n manier waarop je wel aandacht aan elkaar kunt geven, zonder per se pal tegenover elkaar aan tafel.

Wat betekent voor jou échte aandacht? Ben je aanwezig in je eigen leven? Wat voor cijfer zou je jezelf geven voor aandachtigheid? En ben je tevreden met dat cijfer?

Tekst: Judith Webber

Judith Webber (1975) is een passievolle spreker, podcast-maker, schrijver van vijf boeken over expressie, leiderschap en eigenwaarde, veranderaar, echtgenote en moeder. De rode draad in haar werk als HR-manager en ondernemer is eigenwaarde als pad naar leiderschap, durven te gaan voor wie je bent en daar expressie aan te geven. Voor MaatschapWij schrijft ze columns over een meer verbonden wereld, te beginnen bij jezelf.