Tijd om te ontspullen. Dit levert stoppen op

Om het leven te leven dat we willen leven, moeten we soms afrekenen met vastgeroeste gewoontes. Dit vraagt om stoppen, maar dan met de nadruk op wat er na het stoppen komt. Want nee zeggen tegen het ene, betekent ja zeggen tegen het andere. 

‘Stoppen’ vinden we vaak een a-relaxed werkwoord. We hebben het gevoel dat het ‘moet’. Dat maakt dat het vaak niet lukt om te ‘stoppen’. We kunnen het daarom beter niet ‘stoppen met roken’, maar ‘werken aan gezonde longen’ noemen. Want stoppen betekent niet alleen ‘nee’ zeggen tegen het ene, maar vooral ‘ja’ zeggen tegen dat wat je wilt integreren in je leven. Dan wordt het geen moeten, maar een feestelijke verandering naar een mooier en fijner leven. De hele redactie van MaatschapWij stopte minstens een maand met iets en ontdekte wat het opleverde. Dit zijn de bevindingen van onze vormgever en beeldredacteur Lara: “Ik ging de strijd aan met mijn spullen. De maand gaf mij letterlijk en figuurlijk rust en ruimte.”

Minimalisme

Als trouwe kijker van ‘Marie Kondo’ en ‘The Home Edit’ hunker ik al een tijdje naar een meer minimalistisch bestaan; om mijn hele hebben en houwen de deur uit te doen. Maar puntje bij paaltje doe ik alles behalve dit. Met een lichte kringloopverslaving en liefde voor spullen zie ik mezelf geen sober bestaan leiden. En een beetje chaos heb ik eigenlijk ook wel nodig in mijn leven. Maar om toch te proeven van een minimalistisch bestaan, heb ik geprobeerd een maand lang afstand te doen van zoveel mogelijk (onnodige) spullen.

Dit deed ik aan de hand van de ’30 Days Minimalism Challenge’. Het idee is dat je een maand lang iedere dag een X aantal spullen wegdoet. Op de eerste dag doe je één ding weg, op de tweede dag twee dingen, enzovoorts. Zodat je aan het einde van de maand afstand hebt gedaan van maar liefst 465 spullen.

Weggooien is een kunst

De eerste week ging mij best goed af. Het gaf een soort kick wanneer ik iets weggooide. Maar ik vond het lastig om spullen weg te doen die gekregen had en zag niet voor me hoe ik 465 dingen weg kon doen. Wel merkte ik al gelijk een gunstig bijeffect op: mijn vriend begon ook spontaan dingen op te ruimen en uit te zoeken.

“All you need is less. Toen we naar de kringloop reden, voelde ik letterlijk een last van mijn schouders vallen.”

In week twee ging ik iets gerichter te werk. Ik focuste me telkens op één ruimte of plek. Dit maakte het weggooien makkelijker, omdat ik een beter overzicht had van alle spullen die ik in een bepaalde categorie bezat. Ik kreeg een reality check toen ik alle producten in mijn badkamerkast zag. Tegelijkertijd werd de challenge ook steeds lastiger. Waar ik eerst maar een handjevol spullen weg deed, moest ik deze week van veel meer afscheid nemen.

Te veel druk

De derde week werd duidelijk dat de challenge officieel gefaald was. Op donderdag liep ik drie dagen achter, wat gelijk staat aan 51 spullen. Aan het begin van dit avontuur dacht ik dat de uitdaging mij zou helpen bij het ontspullen. Maar in deze week ervaarde ik precies het tegenovergestelde. Het gevoel van het ‘moeten’ en de focus op het aantal werkte mij juist enorm tegen. Ik besloot de challenge te laten voor wat het was en op mijn eigen tempo verder te gaan, zonder mezelf al te veel druk op te leggen.

Last van de schouders

De laatste week zijn nog best wat spullen de deur uitgegaan. En ook mijn vriend had de smaak goed te pakken. Bij lange na heb ik geen 465 items weggedaan, maar ik ben zeker niet ontevreden. Toen we met een verhuisdoos vol naar de kringloop reden, voelde ik letterlijk een last van mijn schouders vallen. Nu snap ik wat ze op tv bedoelen, het ontspullen kan echt bevrijdend werken. Ik ben nog lang niet klaar met opruimen (ben je dat ooit?), maar ik ga de komende weken gewoon rustig verder.

Ontspullen is een proces dat mij rust en ruimte heeft gegeven. Te veel dingen kunnen mij soms best een onrustig gevoel bezorgen. Want wat moet je met al die spullen? En waar moet je in hemelsnaam beginnen met opruimen? Wat ik vooral heb ervaren, is dat je het ‘gewoon moet doen’. Bij geen enkel item heb ik spijt gekregen toen het eenmaal de deur uit was. Sterker nog, ik ben de meeste dingen allang weer vergeten. Het geeft mij letterlijk ruimte. Mijn vriend en ik wonen in een kleine woning, dus ieder stukje vloer dat zichtbaar is, is mooi meegenomen. Een lege hoek kan al zo’n groot verschil maken. Kortom: all you need is less!

Meer uit deze serie:

• Redacteur Joost stopte met nieuws kijken en herontdekte rust.
• Community manager Nathalie nam haar ochtendritueel op de schop en is nu frisser dan ooit.

Iedere week een flinke dosis positiviteit en blikverruimende kennis in je mailbox? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief en ontvang gratis ons nieuwste e-magazine. Inspiratie gegarandeerd.