Normale mensen bestaan niet, want iedereen is uniek. Zo bewandel je jouw levenspad

In een tijd van mentale reuring, neemt psycholoog Lenie van Schie ons mee in het proces van zelfonderzoek. In haar vorige blog schreef ze over je kern, je essentie, dat wat je bent onder al je gedragspatronen. In deze blog ligt de focus op je uniciteit, want ieder van ons is uniek en loopt een eigen levenspad. 

In de jaren tachtig werd de tekst ‘Ooit een normaal mens ontmoet? En beviel het?’ op grote pamfletten verspreid. Mij beviel de tekst! De leus was ontstaan binnen de beweging van de anti-psychiatrie, een beweging die de indeling in psychiatrische aandoeningen hekelde, maar die woorden zeiden meer: ze benadrukten dat ieder mens uniek is. Onze Ware Natuur is onveranderlijk, is wat is, de grond van alles. En die grond, die kern drukt zich in ieder van ons anders uit. 

Bewustzijn

Om onze kern te vinden, richten we onze blik naar binnen en worden we steeds meer bewust van onszelf, van wie we in wezen zijn. Met dat bewustzijn richten we onze blik opnieuw naar buiten, waar we de ander ontdekken in zijn en haar eigenheid. We ontdekken onderlinge verschillen, gaan zien dat ieder van ons uniek is en de werkelijkheid een beetje anders beleeft. Ieder van ons heeft een uniek individueel bewustzijn. Sterker nog, dat individuele bewustzijn ‘is’ wat we zijn. Een andere naam voor dat bewustzijn is ziel. 

De ziel

Het woord ‘ziel’ voelt vaak oud, alsof het stamt uit een andere tijd. Of vaag, want wat is ‘ziel’ eigenlijk? Maar we komen dat begrip tegen in tal van uitdrukkingen. We kunnen ‘met onze ziel onder onze arm lopen’, en we zeggen dat ‘de ogen de poorten van de ziel zijn’. We spreken over contact op zielsniveau, over een bezielde en bezielende toespraak, over zielenmaatjes. De ziel lijkt datgene te zijn wat het leven de moeite waard maakt, wat ons inspireert en wat wezenlijk contact mogelijk maakt. Als we het leven en alles wat daarbij hoort niet meer zien zitten, dan heet dat: ‘de ziel is eruit’. Een van de Griekse namen van de ziel is psyche; het woord psychologie, ‘zielkunde’, is daarvan afgeleid.

Het is de ziel die gewaarwordt, voelt, ziet, beleeft en kent. Het is je bewustzijn en dat is onderhevig aan veranderingen. Ervaringen leiden tot gevoelens, gedachten, en inzichten. Tot nieuwe ervaringen die weer leiden tot gevoelens. Als twintigjarige ervaar je situaties anders dan als je dertig, veertig of ouder bent. Hier is een voortdurende beweging gaande, die ons bewustzijn beïnvloedt en verandert en die meandert rondom de kern, dat onverwoestbare tijdloze unieke Ik. Die voortdurende beweging is als een ontvouwing van jouw unieke levenspad.

Een uniek levenspad

Je kunt je leven zien als een pad. Een levenspad waarvan een deel achter je ligt en je heeft gebracht waar je nu bent, een ander deel ligt voor je, daar liggen je dromen, je verwachtingen over een toekomst. Dit is het persoonlijke pad van jouw ziel, van dat wat jij bent in je unieke zijn. Het leven en alles wat zich daarin aandient nodigt je uit en daagt je uit, om je pad in volle bewustzijn ook echt te leven.

Hoe ziet jouw pad eruit? Wat ontmoet jij op je levenspad als je in de wereld bent? En wat heb jij nodig om jouw persoonlijke pad te lopen? Dat zijn de vragen waarmee we ons onderzoek vervolgen.

Geleide meditatie: ervaren 

Grond jezelf en besef dat de grond waarop jij zit of staat, jóúw plek op Aarde is. Niemand kan die plek innemen behalve jij.

Hoe voelt dat voor je?

Alles wat jij op je pad tegenkomt, biedt jou de gelegenheid om je te ontwikkelen. Het dient de verdere groei van jouw persoonlijkheid, jouw parel.

Wat doet het met je als je dat tot je laat doordringen?

Zie je bepaalde situaties die je lastig of moeilijk vindt? Herken je daarin patronen? 

Wees je bewust van je verticaliteit: je bent niet je patronen, noch de gevoelens die bepaalde situaties met zich meebrengen. Je hébt die patronen en gevoelens wel, maar je bént ze niet.

Grond jezelf dan opnieuw op de plek die alleen jij kunt innemen.

Naast al die momenten waarop je kunt zijn, keren ook telkens weer je patronen terug, is er reactiviteit, ongeduld, ergernis, angst, onzekerheid. Er is die neiging om dat alles af te wijzen, want dat lag al achter je. Dat had je al gehad, toch?

Verdragen

Het is een kunst – de ultieme kunst van het leven – om alles wat er op je afkomt te kunnen verdragen, daarbij te kunnen zijn, het te kunnen onderzoeken. Dat wordt gemakkelijker als je beseft dat alles wat zich aandient jou helpt om dichter bij jezelf te komen. Want alle lastige, moeilijke en pijnlijke ervaringen zeggen iets over jou, over jouw pad. Ze zijn niet goed of slecht, ze zijn wat ze zijn: gebeurtenissen die jouw ziel, jouw bewustzijn tegenkomt en die verhelderd willen worden. Ze komen tevoorschijn om je verder te leiden, zodat je jezelf leert kennen in wie en wat je in wezen bent. 

Verdragen helpt je om geleidelijk aan te kunnen accepteren dat de dingen zijn zoals ze zijn, je weerstand wordt kleiner, je ergernissen en het idee dat je anders moet zijn dan je bent, dat de situatie anders moet zijn dan die is, wordt minder. Er komt meer acceptatie, wat niet betekent dat je bij de pakken neerzit en overal maar ja op zegt, maar wel je innerlijke strijd opgeeft. Je wordt zachter en vrijer en jouw unieke pad leidt je, met alle kronkels en omwegen, alsmaar verder naar je kern. 

Wil je meer lezen over mentale gezondheid? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief en ontvang iedere week een flinke dosis positiviteit en blikverruimende kennis in je mailbox. En je krijgt ons nieuwste e-magazine cadeau!