Ik wil gewoon ‘zijn’. Moet ik daarvoor ontsnappen uit de ratrace?

Het verlangen om ‘uit de ratrace’ te stappen is bij veel mensen aanwezig. Is dit de enige optie in een systeem waar we allemaal druk-druk-druk zijn en van alles moeten? Of is het niet zo zwart-wit en kunnen we ook op een andere manier gewoon ‘zijn’?